Pinksterbloemen bloeien toch meestal met Pasen?
Hoewel wij woorden gebruiken om kennis en ideeën over te dragen, kunnen woorden ook verwarring geven en onze geest verblinden voor dingen die eigenlijk helder zouden moeten zijn. Net als bij het opschrift van dit stukje.
Het is een feit dat pinksterbloemen meestal al met Pasen bloeien. Het hangt er natuurlijk vanaf of Pasen vroeg of laat valt. Toch piekert niemand erover om deze bloemen Paasbloemen te noemen. Dat zou in ieder geval voor minder verwarring zorgen.
Woord of Geest?
Vraag aan alle christenen, of aan iedereen die ook maar een beetje van het christendom weet, wat er op de eerste Pinksterdag gebeurde, en iedereen zal antwoorden: de uitstorting van de Heilige Geest in wind en vuur.
Nu is mijn betoog niet dat dat toen niet gebeurde. Wat ik wel wil zeggen, is dat het toen óók gebeurde. Het was toen niet de eerste keer en zeker ook niet de enige keer dat de Geest werd uitgestort.
Gelijk al bij de schepping hebben wij met de Heilige Geest van God te maken. In Genesis 1:2 lezen we: “En de Geest Gods zweefde over de wateren.” Ook direct bij de schepping van de mens blaast God de heilige Geest in de neus van de eerste mens. Zo ontvangt Adam de Heilige Geest.
Ook David, als hij zich heeft vergrepen aan zijn buurvrouw Batseba, roept uit in Psalm 51:13: “En neem Uw heilige Geest niet van mij.” Ik zou alle profeten kunnen noemen die door diezelfde Geest gedreven hebben geprofeteerd.
Als laatste moeten wij kijken naar Jezus Zelf, die door de Geest werd verwekt. Hij kreeg bij Zijn doop de uitstorting van de Geest in Zijn volheid. Als Jezus de zeventig discipelen uitzendt, legt Hij eerst de Geest op hen. En op de Paasdag, als Hij net is opgestaan, blaast Hij op de elf discipelen en zegt: “Ontvang de Heilige Geest” (Johannes 20:22).
Wij moeten daarom tot de conclusie komen dat God altijd met Zijn Geest in de mens heeft gewerkt. Niemand zou ooit op het idee komen om zich te bekeren zonder de werking van de Geest in hem.
Maar kunnen wij dit vergelijken met de uitstorting op de Pinksterdag? Hier waren toch bijzondere uitingen, zoals tongen van vuur en een geweldige windvlaag? Ja, die waren er, en die verbaasden de mensen die het zagen.
Waar ik naartoe wil, is dit: werden de mensen bekeerd door de vuurvlammen en de wind, of door het woord dat door Petrus gesproken werd?
De beschrijving van die uitstorting van de Geest op de Pinksterdag neemt de eerste vier verzen van Handelingen 2 in beslag. De toespraak van Petrus in datzelfde hoofdstuk beslaat maar liefst 26 verzen. Het is door de woorden van het evangelie dat de mensen uitroepen: “Wat moeten wij doen?” – en niet zozeer door het spektakel.
Toch voelen de meesten van ons zich van nature meer aangetrokken tot de uiterlijke tekenen, zoals het spreken in tongen, in plaats van tot de woorden van het evangelie.
De Heilige Geest spreekt nooit van Zichzelf. Hij spreekt altijd van wat God in Jezus voor ons gedaan heeft. Laten wij dan, net als Petrus, gedrongen door de Geest, de woorden van het evangelie centraal stellen op deze Pinksterdag.+
Een Geestrijk Pinksteren toegewenst.
Piet en Ria Westein
-
Genesis 1:2
-
Genesis 2:7
-
Psalm 51:13 (in sommige vertalingen vers 11)
-
Mattheüs 3:16 (ook: Marcus 1:10, Lucas 3:22, Johannes 1:32)
-
Johannes 20:22
-
Handelingen 2:1–4
-
Handelingen 2:14–40 (met nadruk op vers 37: “Wat moeten wij doen?”)