Het evangelie volgens Genesis

Het evangelie volgens Genesis

Als wij het evangelieverhaal zoeken in de bijbel, dan is dat gewoonlijk niet in het boek Genesis, wij denken dan automatisch aan de eerste vier boeken van het nieuwe testament. Maar is dat terecht? Is het niet logisch te veronderstellen dat als het nieuwe testament begint met het evangelie van Jezus Christus dat dat dan ook zo zal zijn met het begin van de bijbel?

 

De eerste verzen van de bijbel beginnen met te vertellen dat de aarde in diepe duisternis was gehuld. Daarna kwam God en Hij sprak, er zij licht. Als wij dit scheppingsverhaal vergelijken met het evangelie van Johannes dan zien wij dat hij, Jezus als drager van dat licht ziet. Johannes 1:4 In het Woord was leven en het leven was het licht der mensen; en het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet gegrepen. In Lucas 2:8-10 zien wij dat als Jezus geboren wordt er in de duisternis van die nacht plotseling een hemels licht de herders omstraald, alsof dat machtwoord van God opnieuw heeft geklonken: er zij licht.

 

Waar in de vier evangeliën wordt verteld dat God in Jezus de gestalte van een mens aanneemt, daar zien wij dat ook gebeuren in Genesis één vers zesentwintig, waar God zegt “laat ons mensen maken naar ons beeld als onze gelijkenis” God moet dus ook hier het lichaam van de mens hebben aangenomen, als een beeld van wat Hij ging maken.

 

In het eerste hoofdstuk zien wij dus God in de gestalte van een mens die licht en leven schenkt aan de dode materie. Dat leven komt als een vrije gift, waar de ontvangers, mensen en dieren niets aan bij kunnen of hoeven te dragen. 

Dit thema wordt in hoofdstuk twee verder uitgewerkt. Op de zesde dag wordt de mens naar het beeld van God gemaakt, niet alleen uiterlijk maar ook geestelijk. Hij wordt begiftigd met verstand, hij heeft ook de normen en waarden van God, en als hij naar die normen zou leven dan zou dat leven eeuwig duren. Als de mens dacht in iets te kort te schieten dan kon hij dat zonder probleem aan de Schepper vragen. Toen op de vrijdagmiddag van de scheppingsweek Adam dan ook een vrouw zocht, liet God hem in een diepe slaap vallen, opende zijn zij, en liet daar een bruid uit komen. Als parallel zien wij dat in het evangelie Jezus op de vrijdagmiddag in een diepe slaap valt (Hij sterft) ook Zijn zij wordt geopend en ook hij ontvangt Zijn bruid. (Zijn gemeente die wordt geboren uit water en bloed). Dus zowel in de schepping van Adam als die van Eva zien wij paralellen van de geboorte het leven en het sterven van Jezus.

 

In het derde hoofdstuk zien wij de mens in zonde vallen, hij kiest er voor om naar de verleiding van satan te luisteren, inplaats van de geboden van God te houden. De waarschuwing van God in hoofdstuk twee was, als je van de boom van kennis van goed en kwaad eet, zul je sterven. Met deze ter dood veroordeling op zak is het geen wonder dat de mens zich voor God verbergt. Toch zien wij dat deze zelfde God die dat oordeel heeft uitgesproken zijn kinderen opzoekt. En waarom Hij ze opzoekt wordt duidelijk als hij het oordeel uitspreekt. Het oordeel treft Adam, Eva en Satan.

 

Het evangelie ligt in het feit dat God een oplossing zal geven voor het zondeprobleem door dat te doen wat de mens zelf niet kan. Hij zou de grote tegenstander de kop vermorzelen, Hijzelf zou de dood die de mens verdiende ondergaan, zodat de mens kon leven. Genesis 3:15   Dit is het centrale thema van het evangelie, de mens wordt behouden om niet, door het verlossende werk van God in Christus.

 

Waar kunnen wij het evangelie dan vinden in het vierde hoofdstuk van Genesis? Hier gaat het om de moord van Abel door zijn broeder Kaïn. Wat is de oorzaak van die moord? Als wij de geschiedenis lezen dan zien wij dat het niet gaat om het dienen van God of het niet dienen, maar om de manier van dienen. Zowel Kaïn als Abel offerden aan God, Abel deed dat volgens de voorschriften die God had gegeven, Kaïn bracht een offer van het werk van zijn eigen hand. God had laten zien dat een onschuldige zou sterven voor hun zonden, een beeld daarvan was het offerlam, dat verwees naar de komende verlosser. Toen God dat offer van Kaïn niet aannam werd Kaïn boos op zijn broer.

 

Hier hebben wij de eerste vervolging van de ware gelovige door hen die wel voorgeven te geloven maar niet de voorschriften van God willen volgen, Zij zeggen als het ware, dat wat God doet plus dat wat ik doe bewerkt mijn zaligheid. Voordat Kaïn tot zijn onherroepelijke daad overgaat komt God naar hem toe en waarschuwt hem voor de consequenties, maar Hij vertelt hem ook dat hij welkom is bij God als hij zich bekeert. Kaïn laat zijn wrok zover groeien tot hij tot de moord overgaat. Maar ook daarna zoekt God hem op, God biedt Kaïn opnieuw vergeving van zijn zonde aan, maar ook bescherming voor de wraak die men op hem zou kunnen nemen. Maar Kaïn besluit om weg te gaan ver van het aangezicht des Heren. Hij trekt naar het Oosten en bouwt daar een stad. Hij beschermt zichzelf door een muur rond zich op te trekken, hij wijst de bescherming van God daarmee af.

 

Hoewel de dood van Abel zeer triest is, is het feit dat Kaïn de liefde en de vergeving van God afwijst veel triester voor zowel Kaïn zelf alsook voor God die daarmee voor eeuwig één van zijn kinderen verliest. Het offer van de gelovige Abel is een bemoediging voor alle gelovigen van alle tijden, met name voor hen die vervolgd worden om hun geloof. Wij zullen Abel zeker weerzien in dat koor van de verlosten die voor de troon van God zullen staan.

 

Het evangelie in het vierde hoofdstuk ligt dus in het feit dat God zelfs de grootste zondaar opzoekt met zijn aanbod van vergeving en redding, ook hen die zijn kinderen vervolgen en doden, denk maar aan Paulus, die de gemeente probeerde uit te moorden. Als zelfs zulke mensen zich niet buiten de vergevende liefde van God hebben geplaatst dan kunnen wij er zeker van zijn dat ook wij aanspraak mogen maken op dat eeuwige leven dat ons om niet wordt geboden door een God die liefde is.

 

Piet Westein