De verbindende schakel
Voor sabbatsvierende gelovigen én natuurlijk voor joden is het helder: rust, in dit geval de Sabbat van de zevende dag, en de verwachting van de wederkomst van Jezus horen bij elkaar. Voor een gelovige Jood is dit niet veel anders. Hij ziet in de Sabbat een afspiegeling van de eeuwigheid. Een rabbinale uitspraak zegt dan ook: “Onthoudt u van die dingen op de Sabbat, die er in de toekomende eeuw niet zullen zijn, want zij is een afspiegeling daarvan.”
Ook onder een deel van de zondagvierende christenen zijn er die menen de Sabbat te vieren en uitzien naar de oplossing van het zondevraagstuk in de wederkomst van de Messias.
De week, Gods golfbeweging in de tijd
Voor een buitenstaander is de verbinding tussen Sabbat en wederkomst misschien niet duidelijk. Zelfs voor gelovigen is het soms moeilijk aan te geven wat het scharnierpunt is tussen deze twee. Toch vinden we Sabbat en wederkomst al terug in de eerste drie hoofdstukken van de Bijbel.
Wanneer we ze afzonderlijk in hun context bekijken, wordt duidelijk waar we moeten zoeken naar de “missing link”.
In Genesis 2:2-3 vinden we de reden voor de heiligheid van de zevende dag: God rust. Opvallend is dat van de eerste zes dagen wordt gezegd: “Het was avond geweest en het was morgen geweest,” terwijl de tijd vóór de schepping als ‘tijdloos’ wordt beschreven: “In den beginne.” God stond boven en buiten de tijd, Hij is eeuwig. Pas door het scheppen van de tijd werd het voor de mens mogelijk te denken in termen van begin en eind.
God creëert de tijd via cycli: dag en nacht, de maandcyclus en het jaar, allemaal aangewezen door bewegende hemellichamen. Genesis 1:14 zegt hierover:
"En God zeide: Dat er lichten zijn aan het uitspansel van de hemel om scheiding te maken tussen de dag en de nacht en dat zij dienen tot aanwijzing van zowel vaste tijden als van dagen en jaren."
Er is echter één uitzondering: de weekcyclus, met als hoogtepunt de Sabbat, die aan de mens is gegeven om te heiligen, te eren en apart te zetten in de reeks van dagen. Deze cyclus moest de mens gedenken. De mens moest nooit vanaf de Sabbat tellen, maar er altijd naartoe leven. In de rij van dagen draagt geen enkele dag een getal hoger dan zeven, de Sabbat.
Waarom? Had de mens iets gedaan wat gedenkwaardig was? Kon de mens iets verdienen door de zevende dag te heiligen? Het antwoord is duidelijk: nee. De Sabbat is niet de zevende dag van de mens, maar van God. God rustte van Zijn scheppingswerk en wij deinen mee op deze golfbeweging van de tijd, of we dat beseffen of niet.
Niemand ontkent of verandert de dag-, maand- of jaarcyclus, want die worden door de hemellichamen aangegeven. Ook de Sabbat is een door God gegeven cyclus: één dag in de zeven, over de hele aarde. God geeft deze Sabbat wekelijks aan gelovigen en ongelovigen, aan sabbatvierders, zondagvierders en vrijdagvierders. De Sabbat heeft geen visueel herkenningspunt zoals dag, maand of jaar, maar zijn 24 geheiligde uren vallen precies op die dag, niet op de zesde of de eerste dag. Wij beginnen bewust aan de Sabbat als de zon ondergaat, terwijl de zondagvierder vaak al slapend de dag in en uit gaat.
De tijd is een golfbeweging, geschapen door God, die eeuwig is. Wat Hij doet, doet Hij voor eeuwig; daar kan men niet van afdoen en ook niets aan toevoegen.
De grote daden van God
Als de Sabbat van God is en Hij de Heer van de Sabbat, wat betekent dat dan voor ons? De hemelen verkondigen Gods eer en het uitspansel het werk van Zijn handen. Wie zijn wij om daarin achter te blijven? Dit is de enige en eeuwige reden voor de Sabbat: het verkondigen van Gods grote daden.
Daarom kunnen we niet spreken van een Joodse Sabbat of een Christelijke Sabbat. Het is de Sabbat van God, gegeven door God en tot Zijn lof. Vanuit dit perspectief kunnen we de Sabbat en de wederkomst sluitend met elkaar verbinden.
Wat zegt Genesis over de wederkomst?
Waarom was die nodig? De wereld was net geschapen, alles was zeer goed uit de hand van de Schepper gekomen. Maar er zat een addertje onder het gras in de Hof van Eden: de tegenstander van God, de duivel of satan (Op. 12:9). De mens ruilde op aanraden van de oude slang zijn afhankelijk bestaan van God in voor een schijnbare onafhankelijke vrijheid, wat uiteindelijk de dood betekende.
De slang ontvangt zijn vonnis in Genesis 3:14-15. In dat vonnis ligt onze hoop op de toekomst. Er zal vijandschap zijn tussen de vrouw, hier symbool voor de gelovigen aller eeuwen, en de slang. De vrouw en de man hadden satan gekozen boven de Schepper, maar volgens deze belofte zouden zij onwillige dienaars zijn, met heimwee naar God.
De tweede helft van het oordeel zegt dat het hoofd van satan zal worden vermorzeld, door het Zaad van de vrouw. Dit Zaad slaat niet op Kain, de eerste zoon, maar op Jezus Christus, de tweede Adam, de Zondeloze, de geïncarneerde God die het mogelijk maakt dat de mens zondeloos voor God kan staan.
Door Zijn kruisdood wordt het hoofd van satan vermorzeld.
De schakel: Jezus Christus
Hoewel de Bijbel steeds verwijst naar schepping en herschepping, is het hoofdthema het verwachte Zaad van de vrouw. Vrijwel alle profetieën vinden hun vervulling in het leven en sterven van Jezus Christus. Hij is de schakel die de Sabbat en Zijn wederkomst met elkaar verbindt.
Hij is het Evangelie, Schepper, Herschepper en Verlosser. Deze boodschap is waarlijk een blijde boodschap. Net als Adam vóór zijn schepping konden wij niets bijdragen aan onze verlossing of herschepping. Zelfs het idee dat wij door onze daden de wederkomst kunnen bespoedigen of vertragen, lijkt niet te rijmen met het evangelie. God heeft de tijd van Zijn wederkomst bepaald.
De drie schakels van de eeuwigheid
Wij zien in de Scheppingssabbat (de Sabbat waarop Jezus in het graf lag), en de grote duizendjarige Sabbat die nog komt, de grote daden van God. Dit zijn de drie schakels van de ketting waaraan ons eeuwige leven hangt.
Als één van die schakels menselijk was geweest, zou het misgaan. Maar nu het een ketting van God is, weten wij zeker dat het goed zal gaan.
Totdat die duizendjarige Sabbat aanbreekt en daarna, zullen wij week na week de Sabbat van God gedenken en Hem loven voor Zijn grote daden.
Gezegende Sabbat!
Piet Westein