Er zijn dagen dat alles ogenschijnlijk klopt. Je hebt gegeten, je scrollt wat, je hoort de vogels fluiten of het verkeer razen en toch voel je het: die lege plek vanbinnen.
Soms is het vaag. Soms steekt het scherp. Een soort innerlijke dorst, een knagend gemis. Je weet niet precies wat je zoekt, maar wat je nu hebt… is het niet.
Waar komt die leegte vandaan?
Alles… maar toch niets?
Misschien heb je van alles geprobeerd om het te vullen: relaties, muziek, prestatie, geloofservaringen, zelfs geloofszekerheden. Misschien was je heel actief in de kerk en toch voelde je iets als: “Is dit alles?”
Of juist het tegenovergestelde: je bent afgehaakt van religie, je bent je eigen weg gegaan, maar wat je vond bracht geen rust.
De leegte bleef.
Je bent niet gek. Die leegte is er niet zomaar.
Prediker wist ervan.
“Alles is leegte,” schreef Salomo. “Wat voordeel heeft de mens van al zijn zwoegen?” Prediker 1:2–3
Deze man had alles: wijsheid, bezit, eer, vrouwen, paleizen. En toch voelde hij dat alles tijdelijk en leeg was. Waarom? Omdat alles onder de zon, dat wil zeggen: zonder God, uiteindelijk geen voldoening geeft.
Je kunt je buik vullen, je hoofd vullen, je agenda vullen, maar je hart blijft leeg als het niet gevuld wordt met Hem voor wie je gemaakt bent.
Jezus spreekt over echte dorst.
Op een druk moment op het tempelplein, tussen rook en gebeden en pelgrims, riep Jezus:
“Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken.” Johannes 7:37
Hij bedoelde geen lichamelijke dorst. Hij bedoelde die diepe leegte in je ziel. Die onstilbare hunkering naar “meer”, naar vrede, naar richting, naar verbondenheid.
En dan zegt Hij: “Wie in Mij gelooft… stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.” vers 38
Geen lege leegte, maar een bron van binnenuit. Een bron die niet opdroogt. Die komt niet uit jezelf. Die komt uit Hem.
Wat kan het echt vullen?
Niet je hobby’s, al zijn die waardevol.
Niet je vrienden, al zijn die belangrijk.
Niet je prestaties, al mag je trots zijn op wat je doet.
Wat je werkelijk vult, is Jezus Christus zelf. Hij is de Vriend die je hart echt kent. Hij is de Waarheid die je verstand geruststelt. Hij is het Leven dat je ziel vervult.
Door Hem weet je: ik ben niet langer op zoek naar wat mij compleet maakt. Hij is mijn heelheid geworden.
Echt geloven betekent: de leegte vullen met de Bron.
Echt geloven is geen religieus trucje om je leegte op te vullen. Het is erkennen dat de leegte je wijst op een dieper gemis en dat alleen de levende God haar kan vullen.
Als je dat ontdekt, verandert er iets. Je rust niet langer op de vraag: “Wat voel ik vandaag?” maar op het feit: “Hij woont in mij.”
“Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God. Wanneer zal ik binnengaan om voor Gods aangezicht te verschijnen?”
Psalm 42:3
Uitdagende vraag:
Wat probeer jij te gebruiken om de leegte in je hart te vullen? En ben je bereid om je dorst te brengen bij Jezus, de enige die echt leven geeft?