2 SAM. 13:1-22.
Het gevolg van het hebben van veel vrouwen, is dat je dan gewoonlijk ook veel kinderen hebt. David kon zich die vele vrouwen en kinderen financieel wel veroorloven, de schatkist van Israël was uiteindelijk zijn portemonnee. Maar al die vrouwen en kinderen brachten ook zo hun problemen met zich mee. Ik waag het te betwijfelen, of David de tijd had om al zijn kinderen de tijd en de aandacht te geven die zij nodig hadden. Nee, al die vrouwen vormden een grote emotionele belasting. Voor niemand goed, zeker niet voor een koning die een voorbeeld moest zijn voor een hele natie.
Veel ging dan ook mis in het gezin [de gezinnen] van David. Zo werd zoon Amnon verliefd op zijn [half] zus Tamar. In plaats van naar zijn vader te gaan en hem te vragen of daar een nette oplossing voor gevonden kon worden, volgt hij het advies op van Jonadap, zijn vriend. Hij kruipt in bed en doet alsof hij ziek is. Als zijn vader komt kijken hoe het met hem is, zegt Amnon: Laat mijn zus Tamar wat eten voor mij maken, dan zal ik dat uit haar hand eten.
Je zou toch zeggen, dat David daar op zijn minst zijn vragen daarbij zal hebben gehad. Maar David stuurt, zoals gevraagd, zijn dochter Tamar naar zijn zoon. Zoals een gehoorzame dochter betaamt gaat Tamar naar het huis van haar broer en bakt in zijn aanwezigheid een paar koeken. Als zij die wil opdienen, roept Amnon dat iedereen de kamer moet verlaten. Als hij eenmaal alleen is met zijn zuster, grijpt hij haar vast en zegt: kom bij mij liggen. Zij maakt hem duidelijk dat zij niet openstaat voor zulk schandelijk gedrag.
Daar hij veel sterker is dan zij, dwingt hij haar, en nadat hij haar verkracht heeft, walgt hij van zijn eigen gedrag. Zijn liefde voor zijn zus verandert direct in afkeer. Amnon laat zijn zus Tamar letterlijk zijn huis uitzetten. Zij gaat al wenend en met as op haar hoofd naar haar broer Absalom [mijn vader is vrede]. De woede en afschuw die Absalom heeft over deze euveldaad verbergt hij voorlopig. Vanaf die dag echter zint Absalom echter op wraak. Absalom neemt zich voor dat zijn broer Amnon dit met zijn leven zal bekopen.
HET HUWELIJK ALS IDEAAL.
Ver was David afgedwaald van het ideaal dat God voor Zijn kinderen had bedacht. Het gezin als type voor onze relatie met God. God is immers de Vader van ons allemaal. En is niet de religieuze samenleving [kerk] waar wij deel van uitmaken een type van de moeder? Zijn niet onze broeders en zusters gegeven om als schildwachten om ons heen te zijn, zodat wij geestelijk niet af zullen dwalen?
Zoals het ideaal van God voor het gezin nogal wat deuken heeft opgelopen, zo is ook Zijn ideaal voor zijn bruidsgemeente op aarde nauwelijks nog te herkennen. Het huwelijk is bij veel mensen niet meer dan een optie. Er zijn in de ogen van de wereld veel mogelijkheden om je seksuele lusten bot te vieren. Niet één van de voorschriften aangaande het huwelijk en de seksuele relatie die Gods voorschrijft worden nog nageleefd. De mens maakt zelf wel uit wat hij wil in dit opzicht, en iedereen die wijst naar het ideaal van de bijbel in dit opzicht wordt uitgelachen.
DE VERTIKALE RELATIE.
In ieder huwelijk hebben wij, volgens de bijbel, te maken met drie wezens: De man, de vrouw en de Geest van God. Die Geest zal, als wij dat toelaten, zo’n huwelijk tot een heilig verbond maken. Als één van de drie niet, of niet volledig, binnen dit verbond functioneert, zal die verbintenis niet standhouden. Of als het standhoudt, niet het ideaal uit stralen waar het voor bedoeld is.
Het voorbeeld, wat David aan zijn kinderen geeft, in zijn veelwijverij, vindt zijn navolging in o.a. de verkrachting van Tamar, door haar broer Amnon. Wij worden hier allemaal bepaald bij het feit, dat ons handelen invloed heeft op het gedrag van de mensen om ons heen. In de eerste plaats binnen ons gezin. Daarna binnen de kerk. Verder op ons werk en de mensen waar wij mee in contact komen. Zelfs onze lichaamshouding of onze gezichtsuitdrukking kan er voor zorgen dat onze relatie met onze medemens schade lijdt.
Zonder ook maar één woord van het voorgaande af te zwakken, besef ik dat dit ideaal wat God voor ons heeft niet in iedere verbintenis haalbaar is. Daar wij er zeker van kunnen zijn dat de Heilige Geest zich wel voor de volle 100 % inzet in dat verbond wat wij sluiten in een huwelijk, blijft het aan mij om er een succes van te maken. Voelt u zich vooral niet aangevallen als u dat ideaalbeeld [nog] niet bereikt hebt. Ik denk dat dat pas bereikt is als Jezus komt om Zijn bruid op te halen. Tot die tijd moeten wij zelf onze relatie met iedereen in onze omgeving, zowel in een huwelijk, als binnen de werksfeer, altijd vanuit ons Christen zijn beleven.
Piet Westein
P.S.
Hoe dat gaat met die woede van Absalom om de verkrachting van zijn zus Tamar zullen wij moeten wachten tot de volgende week. Absalom kennende zal dat niet mals zijn.