2 SAM.11:6-27.
Nadat David de nacht had doorgebracht met zijn buurvrouw Bathseba, ging zij weer naar haar huis. Dit zou, met een beetje geluk, het einde van dit verhaal geweest kunnen zijn. Maar het is helaas het begin van een treurige geschiedenis. Na enige tijd krijgt koning David een kattenbelletje van Bathseba dat zij zwanger is van hem. Hij kan dat moeilijk ontkennen want haar man is al die tijd met het leger weggeweest.
In plaats van zijn zonde te belijden en God en zijn buurman vergeving te vragen en daarna de straf voor deze euvele daad te ondergaan, bedenkt David een list. Hij laat Uria, zijn buurman, tot zich zenden met een verslag van het verloop van de oorlog. Nadat Uria zijn verslag heeft uitgebracht, stuurt David hem naar zijn huis, in de verwachting dat hij die nacht wel bij zijn vrouw zal doorbrengen. Zo zouden én David én Bathseba uit de zorgen zijn. En Uria? Och, die wist immers niet beter? Hij zou zelfs blij zijn met de geboorte van dat kind.
Maar David, de man met de vele vrouwen, had er niet op gerekend dat andere mensen een hogere moraal hadden dan hij. Deze Uria ging niet naar zijn huis, hij ging bij de soldaten slapen die als poortwachters voor de koning dienst deden. De hovelingen die van de hele toestand op de hoogte waren, zagen dat en vertelden het aan David. Toen David Uria vroeg waarom hij niet naar zijn huis was gegaan, was het antwoord: De ark van God en het leger van Israël slapen in tenten, zal ik dan in mijn huis slapen bij mijn vrouw? Dat zal ik zeker niet doen!
Ook toen David hem de andere dag dronken voerde om zijn hoge moraal te verlagen, ging Uria niet naar huis. Hier moest een snoder plan worden gesmeed. Die oprechte mensen, met zo’n hoge moraal, kon David op dit moment in zijn leven niet gebruiken. De brief, die David aan Uria meegeeft, behelst het executievonnis voor Uria. Joab de bevelhebber moet de dappere Uria in het heetst van de strijd plaatsen en dan zijn troepen wegtrekken zodat Uria zal sterven.
Het plan slaagt buitengewoon goed. De list hoeft maar eenmaal te worden uitgevoerd, Uria sneuvelt direct. Joab kon je zo’n klus wel toevertrouwen. Zo’n complot was een kolfje naar zijn hand. Hij wist dat David hem dankbaar zou zijn voor de bewezen diensten. Toen David hoorde van zijn geslaagde misdaad, kon hij weer beter slapen. Eind goed al goed?
David vond dat hij wijs gehandeld had, hij had misschien wel een burgeroorlog voorkomen door Uria uit de weg te laten ruimen. Want die man had zich natuurlijk op David willen wreken. Hijzelf had zijn handen toch schoon gehouden? Hij had de vijand van Israël gebruikt, om zijn vriend en trouwe bondgenoot uit de weg te ruimen. Misschien kon hij nog wel een soort staatsbegrafenis voor Uria regelen.
Nu nog een oplossing vinden voor zijn buurvrouw Bathseba. Voor haar kon hij wel een plaatsje vinden in zijn harem, als de rouwtijd voorbij was, want je moest natuurlijk wel netjes blijven. Na een rouwtijd van drie maanden zou niemand meer aan deze zaak denken toch?
Omdat niemand van zijn onderdanen hem over deze zaak ter verantwoording durfde te roepen leek de hele zaak afgedaan. Maar God wachtte nog steeds op de belijdenis over al die zonden die Zijn knecht David had gedaan. Wanneer zou hij tot inkeer komen?
GEEN MAN NAAR GODS HART. Waar is in dit verhaal het evangelie, waar het type van de komende Messias, die nog wel een nakomeling van David en zijn buurvrouw Bathseba zou zijn. Wij zullen dieper moeten zoeken om door dit verhaal opgebouwd te kunnen worden in ons geloofsleven. Want wij die in de eindtijd leven vlak voor de wederkomst moeten ook uit deze geschiedenis kracht kunnen putten voor de tijd die voor ons ligt.
Ja, het is waar dat Jezus een nakomeling van David is. Niet alleen van de David die de een en vijftigste psalm schreef, maar de David die beladen met zonden zijn hele volk in die zonden meesleurde. Zoals Jezus uw zonden op zich nam zo nam hij de zonden van de hele wereld op zich. Aan het kruis hing hij met de zondelast van de hele wereld op zich, zelfs die van mij.
De blijde boodschap in deze hele geschiedenis is, dat als David zijn zonden vergeven ziet, nadat hij ze beleden heeft, dan is er ook hoop voor u en voor mij. Ook van u en van mij kan God dan zeggen: Je bent een man of vrouw naar mijn hart. Het zijn juist de zonden van de heiligen in de bijbel die genoemd worden die ons de zekerheid geven dat Jezus kwam om zondaars als ons te redden. Als de bijbel alleen maar een boek was met heiligen verhalen, zouden wij de moed verliezen. Ik raad u sterk af om de zonden die David deed ook te doen, maar als u ze gedaan heeft heb dan de moed om ze te belijden en te laten, zodat er blijdschap in de hemel mag zijn over uw bekering.
Piet Westein.
P.S.
Ik vraag mij af, hoe David zich voelde na zijn zonde met Bathseba en tegen Uria, toen hij op zijn rechtertroon ging zitten om recht te spreken over het volk Israël, hij de grootste zondaar in het hele land. Maar goed dat wij gelovigen van de eindtijd elkaar nooit veroordelen om de zonden die wij in elkaar menen te zien, je zou zomaar zelf ook veroordeeld kunnen worden. Voor dat je het weet staat de profeet Natan voor je deur. Maar dat is voor volgende week.