08. Twee wonderprofeten - Profeet zonder Naam (1 Koningen 20)
1 Koningen 20 vertelt het verhaal van de belegering van Samaria en de veldslagen tussen Achab, de koning van Israël, en Benhadad, de koning van Aram. Deze geschiedenis volgt op de roeping van Elisa als profeet door Elia. In deze tekst komt een profeet voor wiens naam niet wordt genoemd, wat aanleiding geeft tot de veronderstelling dat het hier wellicht Elia betreft. Dit is logisch, aangezien zowel vóór als na dit hoofdstuk slechts één profeet van God in Israël werkzaam is, en Elia zelf zegt dat hij de enige overgebleven profeet is, omdat Achab en Izebel alle andere profeten van God hadden gedood.
De Belegering
Benhadad komt met een enorm leger naar Samaria om de stad in te nemen. Hij wordt vergezeld door tweeëndertig andere koningen met hun legers. Hij geeft Achab de keuze: ofwel strijden, ofwel al zijn bezittingen opgeven, inclusief vrouwen en kinderen. Achab, die het overweldigende leger ziet, besluit zijn schatten op te geven om zijn leven te redden. Dit betekent ook dat hij de onafhankelijkheid van Israël opgeeft. Nadat hij zich heeft overgegeven, verklaart Benhadad dat hij en zijn leger de stad de volgende dag zullen binnenvallen en alles zullen plunderen. Dit was destijds niet ongebruikelijk.
Achab roept daarop zijn raadgevers bijeen, die besluiten liever te strijden dan zich over te geven. Wanneer Benhadad hoort dat Achab wil vechten, reageert hij verontwaardigd, maar Achab geeft een wijze, bijna ironische reactie: "Je kunt de huid niet verkopen als je de beer nog niet geschoten hebt."
De situatie escaleert, en Benhadad stelt zijn legers op rond de stad, zodat niemand kan ontsnappen. Hij hoopt de stad uit te hongeren en de inwoners tot overgave te dwingen. Maar dan nadert een profeet die zegt: “Zo zegt de Heer: Heb je dat grote leger gezien? Ik zal het in jouw hand geven.” Achab vraagt: "Door wie?" Het antwoord luidt: "Door de jonge mannen, de zonen van de vorsten van de gewesten." Dit is opmerkelijk, aangezien het leger van Israël slechts twee honderd tweeëndertig man telt tegenover het enorme leger van Benhadad. Maar God heeft gesproken, en wat God belooft, wordt uitgevoerd, met of zonder een groot leger.
7000
Het Israëlische leger, dat uit slechts 7000 man bestaat, maakt indruk op Benhadad's enorme leger, dat op de vlucht slaat. Dit wonderlijke optreden van de 7000 Israëlieten herinnert ons aan het eerdere profetische woord aan Elia op Horeb, waar God hem vertelde dat Hij 7000 Israëlieten had overgelaten die niet de knie hadden gebogen voor Baäl. Dit getal van 7000 heeft zowel historische als profetische betekenis. Het is een symbool voor de gelovigen die door God beschermd en behouden worden, zelfs wanneer ze klein in aantal zijn tegenover de grote machten van het kwaad.
Vervulling van de Profetie
Het getal zeven en zeventig komt herhaaldelijk voor in de Bijbel. Het symboliseert volledigheid en de tijd van God. Als we het getal 7000 zien als een profetie voor de wereldgeschiedenis, krijgt dit verhaal een diepere betekenis. De zesduizend jaar waarin de mens de tijd krijgt om zich te bekeren, wordt gevolgd door de duizend jaren waarin we als gelovigen in de hemel zijn en inzage krijgen in het oordeel. Deze strijd tussen Benhadad en Israël is dan een typologie van de grote strijd tussen Christus en Satan door de eeuwen heen. Het getal 32 van Benhadad’s koningen verwijst mogelijk naar de 33 jaar dat Jezus op aarde was, en de strijd die Hij uit vocht tegen de machten van het kwaad, die culmineerde in Zijn dood en opstanding.
De Slag bij Afek
Een jaar na de belegering van Samaria komt Benhadad terug, overtuigd door zijn afgodspriesters die zeggen dat de God van Israël alleen macht heeft in het bergland, maar niet in de vlaktes. Benhadad verzamelt opnieuw een groot leger, en Israël komt met een veel kleiner leger naar de vlakte. De profeet van God zegt tegen Achab: "Zie je die enorme menigte? Ik zal hen in jouw hand geven omdat ze zeggen dat Ik een God van de bergen ben en geen macht heb in de vlakten." De profetie wordt vervuld en Israël verslaat 100.000 van Benhadad’s soldaten op één dag, terwijl de rest zich terugtrekt naar de stad Afek. Daar valt de muur van de stad en worden 27.000 soldaten gevangen genomen.
Benhadad zelf probeert zich te verbergen, maar zijn raadgevers adviseren hem zich over te geven aan Achab. Achab toont onverwachte genade en stelt Benhadad in staat om te ontsnappen, wat een diepe teleurstelling veroorzaakt bij de profeet van God, die Achab confronteert met zijn keuze. Achab had een verbond gesloten met de vijand in plaats van hem te vernietigen, zoals God had geboden. De profeet spreekt een oordeel over Achab uit, waarin wordt voorspeld dat zijn leven in plaats van Benhadad's leven zal worden genomen.
Oordeel over Achab
De profeet is boos op Achab omdat hij Benhadad zijn leven heeft gespaard. Het oordeel is hard: door deze daad heeft Achab zichzelf de dood opgelegd. De profeet legt Achab uit dat hij verantwoordelijk is voor de zwakte van Israël, door de vijand niet te verslaan zoals God had bevolen.
Wat betekent dit voor ons?
De oorlog tussen Israël en het Assyrische rijk is een terugkerend thema in de Bijbel, maar het is vooral een symbool voor de strijd tussen Christus en Satan. Door de eeuwen heen heeft Satan geprobeerd het ware geloof te vernietigen, net zoals Benhadad Israël wilde veroveren. God is altijd bereid om te helpen en te vergeven, zelfs wanneer we falen. Hij geeft ons keer op keer de kracht om overwinningen te behalen tegen de grote vijand, Satan.
We worden aangemoedigd om altijd te luisteren naar de profeten van God en te vertrouwen op Zijn beloftes. De les die we leren van het verhaal van Achab is dat we verantwoordelijk zijn voor de mensen om ons heen. Zoals Achab verantwoordelijk was voor de situatie, zo zijn wij verantwoordelijk voor de mensen in onze kring. We moeten ervoor zorgen dat we niet de oorzaak worden van iemand anders' val, maar altijd het goede voorbeeld geven en voor anderen bidden.
De profetieën uit het Oude Testament zijn niet alleen historische feiten, maar hebben ook een diepere, profetische betekenis die ons vandaag de dag nog waarschuwt tegen de aanvallen van de vijand. God is nog steeds bereid om ons te redden als we op Hem vertrouwen.
Piet Westein